بسیاری افراد به جهت درمان تنهایی خود دست‌به‌کار شده و وارد گروه‌های مختلف دوستان و اطرافیان می‌شوند؛ اما با وجود افراد زیادی که در اطراف خود دارند همواره احساس تنهایی می‌کنند و یا احساس می‌کنند روابطشان با دیگران به‌قدر کافی صمیمانه نیست. گاه احساس می‌کنید هیچ‌کس نیاز شما را فراهم نمی‌کند، دیگران شما را درک نکرده و نمی‌توانند با شما ارتباط مناسبی برقرار کنند. احساس تنهایی یکی از آزاردهنده‌ترین احساسات است اما راه‌هایی برای مقابله با آن وجود دارد. گاهی افراد برای درمان تنهایی خود به سمت گروه‌ها یا کارهایی می‌روند که فقط درد حاصل از تنهایی آن‌ها را کم کند. اما ازآنجاکه این راهکارها درمان اساسی نیستند خود نیز به معضلی تبدیل می‌شوند. برای درمان تنهایی خود در ادامه مطلب با ما همراه باشید.

احساس تنهایی در افراد

تحقیقات نشان داده افراد بین ۱۵ تا ۲۵ ساله و افراد بالای ۶۵ سال نسبت به بقیه سنین احساس تنهایی بیشتری دارند. اما در کل در همه سنین حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد افراد احساس تنهایی می‌کنند. پس شما با این احساس تنها نیستید. در کنار این آمار همه انسان‌ها در شرایط جدیدی که روابط صمیمی و یا محیط زندگی گذشته خود را از دست می‌دهند به طور طبیعی احساس تنهایی می‌کنند و امید خود را از دست می‌دهند؛ بنابراین به‌احتمال بیشتری علائم افسردگی را تجربه می‌کنند.

پس به یاد داشته باشید که احساس تنهایی شما الزاماً به معنای مشکلی در شما نیست و ممکن است زودگذر باشد. گاهی احساس تنهایی در اثر یک اتفاق مانند طلاق به شما دست می‌دهد. در این شرایط بهتر است در صدد حل مشکل اصلی یعنی پیداکردن راهی برای بازگشت به زندگی و رهایی از تنش‌های روانی باشید.

راه‌های گسترش روابط صمیمانه با دیگران برای درمان تنهایی

در بسیاری از مواقع شما از تعداد زیادی روابط دوستانه و خانوادگی برخوردار هستید اما بازهم احساس تنهایی می‌کنید. این می‌تواند نتیجه اشکال در کیفیت ارتباط صمیمانه باشد. برای شناخت صمیمیت و افزایش آن به این موارد توجه کنید.

1. خودتان را بیشتر بشناسید

شاید احساس کنید که چون دیگران شما را درک نمی‌کنند و یا آن که سلیقه و طرز تفکر شما با دیگران همخوان نیست باعث شده احساس تنهایی کنید. این دلایل شاید به‌ظاهر درست باشد ولی باید بپذیرید که نقش شما در تغییر این شرایط کم نیست. شما می‌توانید افراد مناسبی را برای روابطتان انتخاب کنید و یا با کسانی در ارتباط باشید که هم سلیقه و هم‌فکرتان باشند.

2. درمان تنهایی | علت مشکل خود را بیابید

علت عمده احساس تنهایی وجود روابط سطحی و بدون احساس صمیمیت است، اما معمولاً خصوصیاتی که در شما وجود دارد مانع ایجاد روابط صمیمانه می‌شود. این ویژگی‌ها می‌تواند شامل سبک ارتباطی پرخاشگرانه، عجول بودن، عدم اعتماد به دیگران و یا ترس از قضاوت شدن در برابر دیگران باشد. افسردگی از دیگر علت‌های احساس تنهایی است و درمان آن، خود منجر به رهایی از حس تنهایی می‌شود.

3. موانع درونی را جستجو کنید

برای گسترش ارتباط صمیمانه خود بهتر آن است، موانع درونی خود را برای صمیمیت پیدا کنید. برای این کار می‌توانید هرازگاهی از دوستانتان بپرسید که چه نکته مثبت و منفی در شما به رابطه با آن‌ها کمک کرده و یا مانع صمیمیت با آن‌ها شده است. همچنین با مراجعه به روان‌شناس یا مشاور و شرکت در جلسات گروه‌درمانی به تشخیص او می‌توانید به کشف این ویژگی‌ها در ارتباط با دیگران برسید.

4. با افراد و گروه‌های هم‌سلیقه قرار بگذارید

یکی از راه‌های ساده آن است که در گروه‌های هم‌سلیقه خودتان عضو شوید و با این افراد برای فعالیت مشترک قرار بگذارید. اگر به کوه رفتن، کتاب خواندن، شعر، هنر، ورزش و یا هر سرگرمی دیگر علاقه دارید می‌توانید در گروه‌های آن‌ها عضو شوید و به افرادی که به نظرتان می‌رسد که سلیقه مشترکی با شما دارند پیشنهاد کنید که باهم آن را انجام دهید. 

امروزه با گسترش فضای مجازی و گروه‌های مختلف پیداکردن افراد هم‌سلیقه بسیار ساده‌تر شده است. با ثبت‌نام در کلاس‌های هنری یا ورزشی هم می‌توانید احساس تغییر و رشد کردن داشته باشید و هم آن که محیطی برای خود فراهم می‌کنید که با افراد هم‌سلیقه خود در ارتباط باشید. در هیچ کجا مانند کلاس‌های گروهی نمی‌توانید افرادی را باسلیقه و علائق مشابه خود ملاقات کنید.

5. با دوستان قدیمی یا اعضای خانواده وقت بگذرانید

یکی از راه‌های مؤثر دیگر مشخص‌کردن اهدافی برای گسترش صمیمیت در روابطتان است. برای این کار می‌توانید از اهداف کوچک شروع کنید و افرادی را مانند دوست قدیمی که مدتی است با او صحبت نکردید یا یک عضو خانواده شروع کنید.

ما معمولاً تنها برای جنبه شغلی و تحصیلی خود برنامه‌ریزی می‌کنیم درحالی‌که دیگر زمینه‌ها نیز نیاز به برنامه دارد. این هفته به یک دوست قدیمی زنگ بزنید و یا به او پیامی بدهید. اگر می‌توانید با هم قراری بگذارید و به‌مرور خاطرات و احساسات گذشته خود بپردازید. از ترس‌ها و احساساتتان به او بگویید و به مکالمات سطحی بسنده نکنید.

راه‌های درمان تنهایی و کاهش احساسات آزارنده

در مواقعی نیز ممکن است احساس تنهایی شما ناشی از نبودن یا کم بودن ارتباط با دیگران باشد. معمولاً این نوع احساس تنهایی بعد از بازنشستگی و با شروع کهن‌سالی بروز پیدا می‌کند. البته ممکن است شما جوان باشید و بااین‌وجود نبود روابط آزارتان بدهد. در این قسمت راهکارهایی برای کاهش و درمان تنهایی را مرور می‌کنیم.

1. در فعالیتی داوطلبانه شرکت کنید

تحقیقات نشان داده شرکت در فعالیت‌های داوطلبانه مانند گروه‌های خیریه، گروه پیشاهنگی و دیگر سازمان‌های مردم‌نهاد می‌تواند در کاهش احساس تنهایی کمک‌کننده باشد. در این گروه‌ها علاوه بر کار گروهی که الزام آن ارتباط با دیگران و افزایش مهارت‌های ارتباط مؤثر شما است به دیگران کمک می‌کنید. کمک به افراد دیگر می‌تواند نیازهای معنوی شما را تأمین کند و موجب کاهش احساسات منفی مانند تنهایی شود. شما در این گروه‌ها از کار گروهی لذت می‌برید و مفید بودن برای دیگران را تجربه می‌کنید.

2. از حیوانات خانگی نگهداری کنید

حیوانات در ما احساس ارتباط و مراقبت را ایجاد می‌کنند که مخالف احساس تنهایی است. به طور ویژه تحقیقات نشان داده‌اند نگهداری از سگ‌ها می‌تواند احساس اضطراب و افسردگی را کاهش دهد. همچنین می‌توانید از روش‌های درمان افسردگی بدون دارو بهره بگیرید. 

3. با خودتان قرار بگذارید

بیشتر مواقع برای آن که کسی نیست تا همراهی‌تان کند خودتان را از کار موردعلاقه‌تان محروم می‌کنید. از سینما رفتن، رستوران رفتن و خوردن غذای موردعلاقه و یا قدم‌زدن در پارکی که دوستش دارید صرف‌نظر می‌کنید چون کسی برای همراهی شما وجود ندارد. اما شما برای کارهای موردعلاقه خود می‌توانید با خودتان همراه شوید. داشتن تجربه‌های جدید حتی بدون حضور دیگران نیز می‌تواند احساس منفی شما را کاهش دهد.

4. مشغول ساختن و یا خلق کردن شوید

خلق کردن یا ساختن چیزی مانند یک شعر، نقاشی یا شاید یک میز چوبی می‌تواند شما را با اثری که خلق می‌کنید مرتبط کند. این ارتباط با فعالیت خلاقانه می‌تواند شما را از احساس تنهایی رها کند.

ارتباط افسردگی و احساس تنهایی

یکی از علائم افسردگی، احساس تنهایی شدید و انزوا است. اما تنها وجود این نشانه نمی‌تواند به معنی ابتلای شما به افسردگی باشد. برای تشخیص این که آیا شما افسرده هستید یا نه باید به علائم دیگر مانند خواب و اشتها، احساس غمگینی شدید و لذت نبردن از کارهای موردعلاقه، تفکر خودکشی و مدت و شدت این علائم توجه داشته باشید. 

اگر احساس می‌کنید افکار مربوط به‌تنهایی در شما طبیعی نیست، شدت زیادی پیدا کرده و شما را از رسیدگی به کارهایتان بازمی‌دارد و مدت طولانی است با آن درگیر هستید، تنها با استفاده از روش‌های ذکر شده نمی‌توانید خود را آرام کنید و بهتر است با متخصص روان‌شناس مشورت کنید.