تست نئو فرم کوتاه (NEO-FFI)

روان رنجوری یا روان نژندی (N) اساس این عامل را تجربه هیجانات منفی نامطلوب تشکیل میدهند و از تعدادی صفت مانند؛ اضطراب، افسردگی، آسیب پذیر بودن و بی ثباتی هیجانی تشکیل شده است. یکی از مشخصه های اصلی این عامل ناسازگاری و عواطف منفی است.

در نمرات متوسط برای این صفت (15 تا 25) پیشنهاد می‌گردد فرد از مشورت مشاور استفاده کند

و نمرات بالای 25 اکیداً پیشنهاد می‌شود فرد از خدمات مشاوره‌ای تخصصی استفاده نماید.

و نمرات کمتر از 15، پایین در نظر گرفته می‌شوند که با درنظرگرفتن شرایط سنی و... می‌تواند مناسب و نرمال باشد.

نمرات بالا در این ویژگی به‌احتمال زیاد نشان‌دهندة ترس‌های بیهوده و نیز اضطراب فراگیر خواهد بود. نمرات پایین در این ویژگی نشان‌دهندة حالت آرام و راحت می‌باشد.

نمره پایین در این مقیاس، به سطح دلپذیر بودن فرد مربوط است و افراد غیر دلپذیر اغلب نمره بالایی در این مقیاس می‌گیرند. همچنین، افراد با نمره پایین در این مقیاس، راحت‌طلب بوده و به هنگام خشم، آرام هستند.

این مقیاس، تفاوت افراد سالم را در تمایل به تجربه افسردگی، اندازه می‌گیرد. افراد با نمرات بالا مستعد احساس گناه، غم، ناامیدی، و تنهایی هستند. آنها به‌راحتی مأیوس می‌شوند و اغلب اندوهگین هستند. در نمرات پایین، افراد به‌ندرت چنین هیجان‌هایی را تجربه می‌کنند؛ اما لزوماً بشاش و خوشدل نیستند.

هیجان، شرم و دست پاچگی، هسته اصلی این صفت از روان نژندی می‌باشد. افراد کم‌ رو در حضور دیگران ناراحت هستند، نسبت به ریش خند کردن دیگران حساس بوده و مستعد احساس حقارت می‌باشند. کم‌رویی شبیه احساس شرم و اضطراب اجتماعی است. نمرات کمتر لزوماً مهارت‌های اجتماعی بهتر یا متعادلی را نمی‌سنجد اما این افراد از موقعیت‌های اجتماعی ناهنجار، کمتر صدمه می‌بینند.

در اینجا، تکانش وری به ناتوانی در کنترل هوس‌ها، امیال و آرزوها (دررابطه‌با غذا، سیگار، تملک و ...) مربوط می‌شود. این امیال به حدی قوی به نظر می‌رسند که فرد نمی‌تواند در مقابل آنها مقاومت کند هرچند ممکن است از رفتار خود، پشیمان شود. افراد در نمرات پایین، مقاومت در مقابل چنین وسوسه‌هایی را آسان می‌دانند و در مقابل ناکامی تحمل بالایی دارند.

صفت نهایی در روان نژندی، آسیب‌پذیری در مقابل فشار روانی می‌باشد. افراد با نمره بالا در این مقیاس، در مقابله با فشارهای روانی احساس ناتوانی می‌کنند. این افراد وقتی با یک موقعیت اضطراری مواجه می‌شوند؛ وابسته، ناامید و هراسناک می‌شوند. افراد در نمره پایین، احساس می‌کنند در موقعیت‌های مشکل، قادر به اداره خود می‌باشند.

سطح «برون‌گرایی» افراد میزان تمایل آن‌ها به ارتباط با دیگران و محرک‌های محیطی را بررسی می‌کند. آدم‌های برون‌گرا از دورهمی‌های اجتماعی انرژی می‌گیرند و درون‌گراها این انرژی را از اوقات تنهایی خود کسب می‌کنند.

نمره تا 25 صفات درون‌گرایی

25 تا 30 صفات مشترک

بالای 30 صفات برون‌گرایی

این ویژگی به رفتارهای بین فرد و رشد اجتماعی مرتبط با فعالیت‌های اجتماعی معطوف است. این صفت یکی از نشانه‌های رفتار اجتماعی می‌باشد.

صمیمیت، صفت برون‌گرایی است. افرادی که از این ویژگی برخوردار هستند؛ گرم، بامحبت و رفیق‌دوست می‌باشند. آنها مردم را دوست دارند و با دیگران به‌راحتی دلبستگی نزدیک ایجاد می‌کنند. نمرات پایین در این صفت ضرورتاً به مفهوم روابط خصمانه و یا غمخواری کم نیست؛ اما این افراد در روابط خود خیلی رسمی هستند و بااحتیاط عمل می‌کنند.

دومین جنبه برون‌گرایی، جمع‌گرایی است. مردم گروه گرا از جمع‌شدن با دیگران لذت می‌برند و هرچه جمع بیشتر باشد، آنها شادتر هستند. نمره پایین افراد در این مقیاس، نشانه تمایل آنها به تنهایی است، از محرک‌های اجتماعی یا فعالان اجتناب می‌کنند و یا به دنبال آن نمی‌روند.

نمرات بالا در این مقیاس، نشانه جرئت و قدرت افراد است. این افراد، همچنین از لحاظ اجتماعی پیشرفت می‌کنند، بدون تردید حرف می‌زنند و اغلب رهبر گروه می‌شوند. افراد با نمرات پایین در این مقیاس، ترجیح می‌دهند در زمینه عمل قرار گیرند و اجازه می‌دهند دیگران گوینده باشند.

افراد با نمرات بالا در مقیاس؛ فعالیت سریعی دارند، در تلاش‌های خود قدرت و نیروی بیشتری صرف می‌کنند و در تداوم کار توان بیشتری نشان می‌دهند. همچنین، زندگی پرتحرکی دارند. افراد با نمرات پایین در این مقیاس، گرچه لزوماً کم‌تحرک یا تنبل نیستند؛ اما در فعالیت‌های خود راحت هستند و فراغت بیشتری برای خود فراهم می‌سازند.

افراد با نمرات بالا در این مقیاس، در آرزوی تحرک و هیجان هستند، رنگ‌های روشن را دوست دارند و خواهان محیط‌های شلوغ هستند. هیجان‌خواهی در بعضی جنبه‌ها شبیه جستجوی احساس است. نمرات پایین در این مقیاس نشان‌دهنده نیاز کمتر به تحریک است. این افراد در شرایطی زندگی می‌کنند که برای افراد با نمره بالا در این مقیاس، خسته‌کننده و ملال‌آور است.

در این مقیاس، افراد خواهان هیجان مثبت مثل لذت، شادی و عشق هستند. افراد با نمرات بالا در این مقیاس، به‌راحتی می‌خندند و اغلب خنده‌رو، بشاش و خوش‌بین هستند. نمرات پایین در این مقیاس لزوماً نشانه عدم شاد بودن نیست؛ بلکه صرفاً کم تظاهر و ظاهراً آرام هستند.

صفات انعطاف‌پذیری بر اساس زمینه‌های تجربی که فرد در آن منعطف است، طراحی شده است. هرچه نمره بالاتر باشد این صفات شدت بیشتری در فرد دارد.

افرادی که در تخیل منعطف هستند، تصوری روشن و یک زندگی تخیلی فعال دارند. رؤیای آنها یک راه فرار نیست؛ بلکه راهی جهت خلق یک دنیای درونی جالب برای خودشان است. آنها تخیلات خود را بسط داده و باور دارند که تخیل، عاملی برای یک زندگی خلاق و غنی است. افرادی که در این مقیاس نمره کم می‌گیرند، اصطلاحاً خیلی بی‌روح هستند و ترجیح می‌دهند فکر خود را بر وظایفی متمرکز سازند که در حال انجام آن هستند.

افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، درک عمیقی از هنر و زیبایی دارند. شعر آنها را تکامل می‌دهد، مجذوب موسیقی می‌شوند و به تئاتر عشق می‌ورزند. آنها نیازی ندارند که قریحه هنری داشته باشند و یا آنچه را که اغلب مردم خوب می‌دانند لزوماً بپسندند؛ اما علاقه آنها به هنر موجب می‌شود که دانش خود را از هنر گسترش دهند و در مقایسه با افراد معمولی، درک بیشتری از هنر داشته باشند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، به هنر و زیبایی حساسیت و علاقه کمتری نشان می‌دهند.

انعطاف‌پذیری در احساسات، به درک ضمنی احساسات درونی و هیجان‌های خود فرد مربوط است. ارزیابی هیجان، به‌عنوان یک قسمت مهم از زندگی این افراد است. افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، موقعیت‌های هیجانی مختلف را خیلی بیشتر و عمیق‌تر تجربه می‌کنند و شادی و غم را خیلی شدیدتر از دیگران احساس می‌نمایند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، افت هیجانی داشته و باور نمی‌کنند که ممکن است موقعیت‌های هیجانی خیلی مهمی نیز وجود داشته باشد.

انعطاف‌پذیری در اعمال و رفتار، به‌صورت تلاش در فعالیت‌های مختلف، رفتن به جاهای تازه و خوردن مواد غذایی غیرمعمول، دیده می‌شود. افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، تازگی و تنوع را به امور آشنا و معمول ترجیح می‌دهند و در طول زندگی به سرگرمی‌های مختلفی مشغول می‌شوند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، تغییرات را مشکل می‌یابند و ماندن در وضعیت ثابت را ترجیح می‌دهند.

کنجکاوی ذهنی، جنبه‌ای از انعطاف‌پذیری است که از قدیم شناخته شده است. این صفت نه‌تنها به‌صورت پیگیری فعال علایق ذهنی به‌خاطر خودشان بروز پیدا می‌کند، بلکه به‌صورت فراخ‌اندیشی و علاقه به درنظرگرفتن عقاید جدید و احتمالاً غیرمعمول نیز دیده می‌شود. افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، هم از بحث‌های فلسفی و هم از محرک‌های ذهنی، لذت می‌برند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، کنجکاوی محدودی دارند و اگر هوش بالایی هم داشته باشند، تمرکز خاصی به عناوین محدود زمینه کاری خود دارند.

انعطاف‌پذیری در ارزش‌ها، به معنای آمادگی برای امتحان مجدد ارزش‌های سیاسی، مذهبی و اجتماعی است. افراد غیرمنعطف متمایل به پذیرش اقتدار و افتخارات سنتی هستند و سعی می‌کنند این افتخارات را حفظ نمایند. ازاین‌رو، به ارتباط‌های سیاسی کم‌توجه هستند. انعطاف‌پذیری در ارزش‌ها می‌تواند نقطه مقابل تعصب‌گرایی یا جزم گرایی باشد.

این صفات را می‌توان با ویژگی‌های مثبت انسان‌دوستی و همکاری‌های گروهی در محیط کار، مترادف دانست. همچنین می‌توان این صفات را با ویژگی‌های همرنگی در محیط کاری، مترادف دانست. هرچه نمره بالاتر باشد این صفات شدت بیشتری در فرد دارند.

اولین صفت دلپذیر بودن، اعتماد است. افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، گرایش به این باور دارند که دیگران درستکار و خوش‌نیت هستند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، بدگمان و شکاک هستند و فکر می‌کنند ممکن است دیگران خلاف‌کار یا خطرناک باشند.

افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، رک، بی‌ریا و صاف‌وساده هستند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، خیلی مایل‌اند دیگران آنان را دوست داشته باشند؛ هرچند که آن افراد با ریا، حیله‌گر یا فریبکار باشند. آنها این شیوه را لازمه مهارت‌های اجتماعی می‌دانند و ممکن است اشخاص خیلی رک‌گو را ساده تلقی کنند. در تفسیر این مقیاس، بهتر است گفته شود که ثبات نمرات این مقیاس بستگی به «سایر افراد» دارد. همچنین، افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، احتمالاً حقیقت را می‌پیچانند یا در بیان احساسات واقعی خود، طفره می‌روند؛ اما این حالت به معنای متقلب بودن یا زرنگی این افراد نیست. از این مقیاس نباید به‌عنوان یک مقیاس دروغ‌سنج، به‌منظور اعتباریابی خود پرسش‌نامه و یا به‌منظور سنجش صداقت افراد، استفاده شود.

افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، توجه فعالی به دیگران دارند، خوشی را در بخشندگی می‌دانند، دیگران را در نظر می‌گیرند و دوست دارند به هنگام نیاز، به دیگران کمک کنند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، شبیه افراد خودمحور بوده و به شرکت در مسائل دیگران، بی‌ علاقه‌ اند.

این صفت مربوط به ویژگی‌های رفتاری در برخوردهای بین‌فردی است. افرادی که نمره بالایی در این مقیاس می‌گیرند، تمایل دارند به دیگران احترام بگذارند، پرخاشگری خود را پنهان کنند، ببخشند و فراموش کنند، مردم را قبول می‌کنند و فروتن و ملایم هستند. افرادی که نمره پایینی در این مقیاس می‌گیرند، پرخاشگر و رقابت‌جو هستند و در مواقع ضروری، ناراحتی خود را ابراز می‌کنند.

افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، فروتن می‌باشند؛ به خود بی‌توجه هستند و درعین‌حال، دارای اعتماد به‌ نفس و عزت نفس نیز، نمی‌باشند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، فکر می‌کنند که افراد استثنایی هستند، ازاین‌رو ممکن است در نظر دیگران ازخودراضی یا متکبر جلوه کنند. کاهش مرضی شرم و فروتنی قسمتی از مفهوم بالینی فرد خودشیفته است.

این مقیاس، میزان حساسیت و درنظرگرفتن دیگران را اندازه می‌گیرد. افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، به‌سوی دیگران گرایش دارند و در سیاست‌های اجتماعی، طرف‌دار افراد و نیازهای آنان هستند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، بیشتر، مرد عمل هستند و کمتر به دل رحمی متوسل می‌شوند. آنها خود را واقع‌بین می‌دانند و افرادی هستند که تصمیماتی عاقلانه و بر اساس منطق سرد، می‌گیرند.

این صفت یکی از ویژگی‌های خوبی است که مفهوم وجدان کاری را نیز در برمی گیرد. هرچه نمره بالاتر باشد این صفات شدت بیشتری در فرد دارد.

کفایت به این احساس مربوط می‌شود که فرد تا چه اندازه؛ قابل، حساس، مآل‌اندیش و مؤثر است. در این مقیاس، نمره بالا نشان‌دهنده آمادگی و قابلیت فرد در ارزیابی زندگی است. افرادی که در این مقیاس نمره پایین می‌گیرند، نسبت به توانایی خود شک دارند و احساس ناشایستگی و عدم آمادگی می‌کنند.

در این مقیاس، نمره بالا نشانه تمیزی، آراستگی و مرتب بودن است. این افراد، اشیاء را در جای صحیح خود قرار می‌دهند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، قادر به سازمان دادن نیستند و خود را فردی نامرتب توصیف می‌کنند. نظم و ترتیب خیلی زیاد و شدید، ممکن است منجر به بروز اختلال شخصیت وسواسی شود.

باوجدان بودن از جهتی به معنای «اداره کردن آگاهانه» است و این جنبه از باوجدان بودن به‌عنوان وظیفه‌شناسی، قلمداد شده است. افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، به اصول اخلاقی‌شان پایبند هستند و تعهدات اخلاقی‌شان را به طور دقیق، انجام می‌دهند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می‌گیرند، با مسائل اخلاقی به طور اتفاقی برخورد می‌کنند و ممکن است در دیگران احساس عدم استقلال و بی‌اعتمادی ایجاد نمایند.

افرادی که در این مقیاس نمره بالایی می‌گیرند، سطح آرزوی بالایی دارند و خیلی سخت کار می‌کنند تا به اهداف خود برسند. این افراد، ساعی و هدفمند هستند و در زندگی قدرت جهت‌دهی خوبی دارند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی دارند، بی‌حال و تنبل هستند و برای موفقیت، تلاش نمی‌کنند. همچنین، بلندهمت نیستند و ممکن است فردی بی‌هدف جلوه کنند. این افراد غالباً از سطح پایین موفقیت خود، کاملاً راضی هستند.

منظور از این مقیاس، توانایی فرد در شروع به انجام‌دادن وظایف و ادامه کار در جهت تکمیل آن، علی‌رغم دلتنگی‌ها و آشفتگی‌هاست. در این مقیاس، نمره بالا نشان‌دهنده توانایی فرد در تحریک خود برای انجام‌دادن کارهاست. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی دارند، در آغاز کردن کارهای عمومی مسامحه می‌کنند، به‌آسانی از ادامه کار بازمی‌مانند و اغلب مشتاق آسودگی خیال و راحتی هستند. این افراد به‌آسانی در موقعیت‌های شتاب‌زدگی، گیج می‌شوند.

این مقیاس مربوط به حد تمایل افراد به فکرکردن قبل از اقدام به عمل است. در این مقیاس، نمره بالا نشان‌دهنده تأمل زیاد و احتیاط فرد در انجام‌دادن امور است. افرادی که در این مقیاس نمره پایین می‌گیرند، بی‌تأمل هستند و بدون توجه به تبعات آن، صحبت کرده یا عمل می‌کنند. در این مقیاس، نمره خیلی پایین نشان‌دهنده بی‌اختیاری افراد است و حاکی از آن می‌باشد که این افراد به‌راحتی از تصمیمات خود، صرف‌نظر می‌کنند.