نام نویسنده: تستشو
تعداد بازدید: 514
تاریخ: 1404/08/05
در دهههای اخیر، پیشرفت فناوریهای ارتباطی و گسترش اینترنت، نحوه ارتباط اعضای خانواده را متحول کرده است. دسترسی گسترده به اینترنت و گوشیهای هوشمند، اکنون جزئی جداییناپذیر از زندگی روزمره اکثر ایرانیان محسوب میشود: بهطوری که بیش از ۲۱ میلیون خانوار ایرانی (از حدود ۲۴ میلیون) به اینترنت خانگی دسترسی دارند و نزدیک به ۷۳ میلیون نفر (حدود ۸۲٪ جمعیت) کاربر اینترنتاند. همچنین حدود ۴۸ میلیون نفر (۵۳٫۶٪ جمعیت) به طور فعال از شبکههای اجتماعی استفاده میکنند. در چنین فضایی، روشهای ارتباطی سنتیِ «همرابطه» جای خود را به ارتباطات تلفنی، پیامک و گفتوگوهای آنلاین دادهاند. انتقال محاورههای خانوادگی از اتاق نشیمن به صفحه گوشی، به همراه همیشگی بودن پیامها، امنیت و حریم خصوصی جدیدی را پدید آورده است، اما همزمان چالشها و دغدغههای تازهای نیز در روابط والدین و فرزندان ایجاد کرده است.
اینجاست که اهمیت مشاوره خانواده بیش از هر زمان دیگری نمایان میشود. هرچند تکنولوژی امکان آسانتر شدن تعامل را فراهم کرده، اما اشتغال ذهنی والدین به موبایل و رسانههای اجتماعی، میتواند به کاهش «زمان مفید با هم بودن» و ایجاد شکاف عاطفی منجر گردد. برای نمونه، تحقیقات نشان میدهد استفاده نادرست و اعتیادگونه از اینترنت در خانوادهها میانگین گفتگوی روزانه اعضا را به کمتر از ۲۰ دقیقه کاهش میدهد. در این فضای پرفشار، دریافت مشاوره تخصصی از راه دور (مانند «مشاوره تلفنی خانواده» تستشو) میتواند به والدین و فرزندان کمک کند تا بهسرعت راهکارها و پشتیبانی عاطفی مورد نیاز خود را بیابند.
نسل گذشته غالباً گفتگوهای خانوادگی را دور میز شام یا در کنار هم تماشای تلویزیون تجربه میکرد، اما اکنون بخش زیادی از تعامل خانوادگی بر بستر دیجیتال صورت میگیرد. شبکههای اجتماعی و اپلیکیشنهای پیامرسان به اعضای خانواده اجازه میدهد هر لحظه و بدون نیاز به حضور فیزیکی در کنار هم، با یکدیگر مکالمه یا تبادل نظر کنند. برای مثال، وقتی والدین و فرزندان در مکانهای مختلف هستند، اپلیکیشنهای ارتباط تصویری امکان «دیدار مجازی» فراهم کرده است. چنین امکاناتی در صورت مدیریت صحیح، میتواند حتی موجب تقویت حس نزدیکی و حمایت خانوادگی شود. افزون بر این، فضای مجازی منبع عظیمی از اطلاعات و آموزشهای آنلاین است؛ والدین میتوانند از طریق اینترنت پاسخ بسیاری از پرسشهای علمی فرزندان را پیدا کنند و منابع تربیتی بسیاری را در اختیار داشته باشند. آگاهی والدین نسبت به فناوریهای نوین باعث میشود نهتنها کیفیت ارتباط حفظ شود، بلکه فرصتهای آموزشی نیز به بهبود مهارتهای ارتباطی، تفهیم مسائل ذهنی کودکان و رفع نگرانیهای تربیتی منجر گردد.
با وجود مزایای ارتباط مجازی، چالشهای جدیدِ بهداشتی-روانی هم در خانوادهها پدید آمده است. فشارهای اقتصادی، تنشهای اجتماعی و اختلالات رفتاری که از خودِ فضای مجازی (از جمله اعتیاد به اینترنت) ناشی میشوند، به نرخ قابل توجهی افزایش یافته است. به علاوه، الگوی زندگی شلوغ معاصر و دورکاری، فرصتهای صحبت رودررو را کمتر کرده است. در چنین شرایطی خدمات مشاوره خانواده از راه دور به شکل تلفنی یا آنلاین، تأثیر شگرفی در رفع مشکلات گوناگون دارد. برای مثال، سرویس «مشاوره تلفنی فوری» تستشو این امکان را میدهد که والدین یا فرزندان در هر لحظه از شبانهروز، حتی بدون ترک خانه، با روانشناس مجرب صحبت کنند. این دسترسی سریع به متخصص در لحظه بحرانها (اضطراب ناگهانی، بحران عاطفی، یا دعوای خانوادگی) میتواند مانع از رخداد تصمیمات نسنجیده یا افزایش شدت بحران شود. علاوه بر این، مشاوره تلفنی حفظ حریم خصوصی را بهبود داده و هزینه و زمان مراجعه حضوری را کاهش میدهد. با توجه به اینکه موبایل و ارتباط اینترنتی همیشه در دسترس است، بهرهگیری از این خدمات تخصصی، پاسخ مطلوبی به نیاز خانوادهها در دوران پرسرعت امروز محسوب میشود. به طور کلی، در عصر دیجیتال بسیاری از مسائل خانوادگی پیچیدهتر شده و مداخله زودهنگام و تخصصی مشاوران خانواده (به ویژه از طریق مشاوره تلفنی شرکت تستشو) به تثبیت روابط کمک شایانی میکند.
فضای مجازی در صورتی که با آگاهی استفاده شود، میتواند تقویتکننده روابط والدین و فرزندان باشد. مهمترین مزیت آن، برقراری ارتباط آسان و مستمر است؛ برای مثال، یک نوجوان میتواند در حین سفر یا تحصیل در شهر دیگر با والدینش تماس تصویری برقرار کند یا تجربیات روزمرهاش را با آنها به اشتراک بگذارد. این «ارتباط دائم آنلاین» هنگامی که پایه عاطفی رابطه قوی باشد، احساس نزدیکی اعضا را افزایش میدهد. علاوه بر این، اینترنت به والدین ابزار آموزشی میدهد تا بتوانند سوالات علمی، تربیتی یا مشاورهای فرزندان را بهتر پاسخ دهند. آزمونها و مقالات روانشناسی آنلاین، کلاسهای آموزش مجازی و کتابخانههای دیجیتال، منابع فراوانی برای تقویت مهارتهای ارتباطی و حل مسئله در خانواده فراهم کرده است. در مجموع، درکی که والدین از فناوری داشته باشند و خود ابزارها را برای ارتقای گفتگو و حل مشکلات شخصی به کار گیرند، میتواند کیفیت ارتباط خانوادگی را بهبود بخشد.
با این حال، شبکههای اجتماعی و استفاده افراطی از فضای مجازی تبعات منفی نیز دارد. زمانی که هر یک از اعضای خانواده به جای ارتباط چهرهبهچهره درگیر موبایل و صفحات مجازی شوند، تعامل واقعی خانوادگی کاهش مییابد. مطالعات متعدد نشان میدهد هرچه میزان مصرف اینترنت و شبکههای اجتماعی در خانواده بیشتر باشد، تعاملات مستقیم اعضا به طور چشمگیری کاهش مییابد. پیامد چنین وضعیتی، از بین رفتن گرمی صمیمیت و گفتوگوی دوجانبه است. از سوی دیگر، استفاده افراطی از ابزارهای دیجیتال باعث «انزوای اجتماعی» و دور شدن اعضای خانواده از یکدیگر میشود. در این حالت افراد، بهصورت مجازی در دنیای خود غرق شده و به سبک زندگی «جزیرهای» دچار میشوند؛ یعنی اگر والدین یا فرزند بیش از حد آنلاین باشد، عملاً حواس او از دیگران پرت میشود. افزون بر این، ورود مطالب ناخوشایند یا منفی در فضای مجازی (مانند اخبار غمانگیز، محتوای نامناسب یا مقایسههای وسواسگونه با زندگیهای ایدهآل دیگران) میتواند باعث ایجاد فاصله عاطفی شود و رضایت از زندگی و روابط خانوادگی را کاهش دهد. به بیان دیگر، افرادی که زمان زیادی را در شبکههای اجتماعی صرف میکنند، طبق پژوهشی از موسسه اینترنت آکسفورد، معمولاً رضایت کمتری از زندگی گزارش میکنند؛ این امر به طور غیرمستقیم بر رضایت از روابط خانوادگی نیز تاثیر میگذارد.
در صورت استفاده نادرست و بدون حد و مرز، اینترنت و گوشیهای هوشمند میتوانند خلأهای عاطفی را عمیقتر کنند. برای مثال، اگر والدین به صورت مداوم در حال چرخیدن در فضای مجازی باشند و نیازهای عاطفی فرزندان را نادیده بگیرند، این رفتار الگویی منفی برای فرزندان ایجاد میکند. کودکی که مادری را میبیند که بیوقفه با موبایل کار میکند، کمکم یاد میگیرد که در مقابل والدین نیز بیتفاوت شود؛ نتیجتاً سردی رابطه افزایش مییابد. به طور خاص گزارش شده است در برخی شهرها میانگین گفتوگوی خانوادگی حتی به زیر ۲۰ دقیقه در روز رسیده است، چرا که افراد به جای حرف زدن رو در رو، هر یک در گوشی خود سرگرماند. افزون بر این، کاهش زمان مشترک و تفریح خانوادگی باعث میشود اعضا برای پر کردن خلاهای عاطفی به فضای مجازی پناه ببرند و چرخه بیارتباطی شکل گیرد. با بالا گرفتن چنین روندی، به مرور فاصله عاطفی میان پدر و مادر و فرزندان عمیقتر شده و بنیان اعتماد و گفتگو در خانواده تضعیف میشود.
مشاور خانواده در قالب میانجی و راهنما، ابزارها و روشهای مؤثری برای بهبود روابط پیشنهاد میدهد. او به والدین و فرزندان میآموزد چگونه صحبت کنند و چگونه شنونده خوبی برای یکدیگر باشند؛ به عبارت دیگر مهارتهای ارتباط موثر (مثلاً گوش دادن فعال، بروز احساسات صادقانه و حل تعارض) را تقویت میکند. در جلسات مشاوره، اعضای خانواده میآموزند مسائل را بدون سرزنش مطرح کرده و با همدلی یکدیگر را درک کنند. بهعلاوه مشاور خانواده والدین را در درک نیازها و مرحلههای رشدی فرزندان یاری میکند تا واکنشهای مناسبتری نشان دهند. این آموزشها به ویژه در عصر دیجیتال کاربردیتر است؛ زیرا والدین یاد میگیرند چگونه چارچوب مناسبی برای استفاده از اینترنت تنظیم کنند و حتی از پیامرسانها و شبکههای اجتماعی به عنوان وسیلهای برای بهبود گفتگو و همراهی در خانه استفاده کنند. به طور خلاصه، از طریق مشاوره خانواده میتوان ارتباط عاطفی مستحکمتری ایجاد و الگوهای رفتاری مثبت را دوباره در خانواده بنا کرد.
در دنیای امروز لازم است خانوادهها مهارتهای ارتباطی خاصی را برای فضای آنلاین بیاموزند. برای مثال اعضای خانواده باید بدانند چطور به شیوهای مؤدبانه و سازنده پیام بفرستند، چگونه در شبکههای اجتماعی رفتار محترمانهای داشته باشند و هنگام بروز سوءتفاهم در محیط مجازی چه واکنشی نشان دهند. مشاوران خانواده به پدر و مادر آموزش میدهند چطور حین بازیهای آنلاین یا گشتوگذار اینترنتی فرزندان، حضور داشته باشند و به صورت غیرقابل قضاوت در مورد تجربههای آنها گفتوگو کنند. والدینی که مهارت حل مسئله در فضای مجازی را فرا میگیرند، میتوانند هم تعامل آنلاین را مدیریت کنند و هم اعتماد فرزندان را به خود جلب کرده و نیازهای عاطفی آنان را درک کنند.
یکی از مهمترین توصیهها در مشاوره خانواده تنظیم قواعد مشخص برای استفاده از فضای مجازی توسط همه اعضاست. والدین مجرب پیشنهاد میکنند زمان مشخصی از روز (مانند ساعات صرف شام یا قبل از خواب) را «بدون موبایل» اعلام کنند و الگوی استفاده از تکنولوژی را خود تنظیم کنند. مطالعات نشان میدهد وضع قوانین روشن برای استفاده از اینترنت توسط کودکان و نوجوانان و نظارت معقول بر محتوای مجازی، در کاهش تنشهای خانوادگی و جلوگیری از اعتیاد به شبکهها بسیار مؤثر است. برای نمونه، مشاوران توصیه میکنند والدین در ابتدا با فرزندان خود توافق کنند که مثلاً هر روز پس از انجام تکالیف، یک ساعت میتوانند در اینترنت وقت بگذرانند و سپس گوشی را کنار بگذارند. این قوانین عادلانه و شفاف به فرزندان کمک میکند درک کنند فضای مجازی یک ابزار است نه یک هدف، و تعامل خانواده را حفظ کنند.
اعتیاد به گوشی همراه و اینترنت را میتوان از برجستهترین چالشهای عصر کنونی دانست. بررسیها نشان میدهد خانوادههایی که اعضای آنها وقت زیادی را در شبکههای اجتماعی یا بازیهای آنلاین میگذرانند، میانگین گفتگوی واقعی اعضا بهشدت کاهش مییابد. به عنوان نمونه، یک مطالعه گزارش کرده است که استفاده اعتیادگونه از اینترنت در مشهد، مدت گفتگوی روزانه خانوادهها را به زیر ۲۰ دقیقه رسانده است. در نتیجه، جو پرمحبت خانه سرد شده و خانوادهها بیشتر به زندگی جزیرهای تن دادهاند تا اجتماع خانوادگی.
امروزه شبکههای اجتماعی ویترینی از بهترین لحظات زندگی دیگران را به نمایش میگذارند. والدین و فرزندان ممکن است دائماً زندگی خود را با تصویرهای ایدهآل دیگران مقایسه کنند، پدیدهای که روانشناسان «تله مقایسه» مینامند. این مقایسهها میتواند عزت نفس افراد را کاهش داده و حس ناکافی بودن ایجاد کند. به علاوه، مطالعات نشان داده کسانی که زمان بیشتری را در فضای مجازی میگذرانند، معمولاً رضایت کمتری از زندگی خود گزارش میکنند. این مسئله مستقیماً بر رضایت از زندگی خانوادگی هم تأثیر میگذارد؛ چرا که وقتی والدین یا فرزندان به دلیل مقایسه، احساس کمارزشی کنند، فرصت کمتری برای تمرکز روی جنبههای مثبت زندگی و لذت بردن از روابط نزدیک باقی میماند.
در عصر جدید، مسئولیت تربیت فرزندان شامل آماده کردن آنان برای مواجهه با خطرات فضای مجازی هم میشود. والدینی که از این فضا مطلع هستند، میتوانند هشدارها و آموزشهای لازم را به فرزندان خود بدهند: باید به کودکان آموخت که در فضای مجازی ادب و احترام را رعایت کنند و آنان را با روشهای بیان محترمانه احساسات و نیازهایشان آشنا کرد. مشاوران خانواده توصیه میکنند والدین حتی قبل از مواجهه فرزندان با آسیبهای احتمالی، با آنها درباره محتوای آنلاین و خطراتش صحبت کنند. برای مثال، والدین باید به فرزندان توضیح دهند امکان دارد مطالب آنلاین گمراهکننده یا غلط باشد و آنها را تشویق کنند که درباره هر آنچه در اینترنت میبینند یا میخوانند، صادقانه سوال کنند. این مهارت آموزی و آگاهسازی خانوادگی، جلوی بروز اتفاقات منفی بزرگتر را خواهد گرفت.
یکی از نخستین توصیههای مشاوران این است که زمان مشخصی برای حضور در فضای مجازی تعیین شود. به عنوان مثال، خانوادهها میتوانند یک جدول زمانبندی ساده برای هر عضو تنظیم کنند و ساعات خاصی را به گشتوگذار در شبکههای اجتماعی اختصاص دهند. علاوه بر این، تعیین «ساعت خاموشی» وسایل هوشمند (مثل یک ساعت قبل از خواب) میتواند به بهبود کیفیت خواب و بالا رفتن احساس رضایت کمک کند. با مشخص کردن محدوده زمانی استفاده و پایبندی همه اعضا به آن، میتوان از ورود اینترنت به تمام ساعات زندگی جلوگیری کرد و فضایی متعادل در خانه ایجاد نمود.
از مهمترین راهکارها، ایجاد فرصتهای بیشتر برای ارتباط رودررو و فعالیتهای مشترک است. کارشناسان پیشنهاد میکنند خانوادهها با هم «حداقل یک وعده شام بدون موبایل» برگزار کنند و یا عصرهای مشترک را به بازیهای گروهی و گفتگو اختصاص دهند. همچنین، گذران وقت در خارج از خانه (مثلاً گردش در پارک یا حضور در جمع دوستان و اقوام) به طوری که کودکان «از نظر عاطفی احساس خلا نکنند»، میتواند مانع از پناه بردن آنها به فضای مجازی شود. به قول یکی از گزارشهای خبری، “گذراندن اوقات بیشتری با فرزندان در فضای بیرون از خانه باعث میشود آنها احساس جبران مفقود شدن محبت نداشته باشند و جهت جایگزین آن به فضای مجازی پناه نبرند. تقویت این ارتباط مستقیم و خالی کردن جدول زمانی مشترک (مثلاً اوقات تفریح خانوادگی یا کمک به هم در کارهای منزل) به شکل چشمگیری به استحکام روابط کمک میکند.
برای کاهش وابستگی به گوشی و اینترنت، بهتر است هر خانواده فعالیتهای جایگزین و سلامت را جایگزین زمان آنلاین کند. والدین میتوانند فرزندان را به ورزش، هنر، کتابخواندن یا تفریحات گروهی تشویق کنند. حتی سرگرمیهای آفلاین ساده مانند پازلچینی یا فیلم دیدن خانواده در اوقات فراغت، گزینههای مناسبی هستند. مشارکت والدین در این فعالیتها نیز مهم است؛ به این ترتیب فرزندان حس میکنند امکان لذت بردن خارج از فضای مجازی وجود دارد و حمایت والدین را درک میکنند. به علاوه، تعریف چارچوب «اهداف شخصی و خانوادگی» (مثل گردش تفریحی هفتگی، یا کلاس مشترک آموزش مهارت) باعث میشود اعضا انگیزه بیشتری برای فاصله گرفتن از صفحه نمایش پیدا کنند. در کنار این موارد، استفاده از خدمات تخصصی مشاوره تلفنی مانند تستشو نیز توصیه میشود؛ در زمانهای بحرانی و نیاز به راهنمایی فوری، خانوادهها میتوانند با یک تماس تلفنی ساده راهکارهای علمی و عملی دریافت کنند که در آن لحظه زندگیشان را نجات دهد.
در نهایت باید تأکید کرد که فضای مجازی خود به خود «خوب» یا «بد» نیست، بلکه نحوه استفاده از آن تعیینکننده اثراتش بر خانواده است. مشاوران خانواده تأکید میکنند بهترین رویکرد، استفاده عقلانی و کنترلشده از فناوری است. این یعنی نه آنکه از اینترنت و ابزارهای دیجیتال کاملاً رویگردان باشیم، نه اینکه بیحد و مرز با آنها زندگی کنیم؛ بلکه استفاده هدفمند، محدود و آگاهانه. با این کار، از فواید شبکههای اجتماعی و اینترنت (مثل دسترسی به اطلاعات و امکان ارتباط با اقوام دوردست) بهره میبریم و در عین حال اجازه نمیدهیم آسیبهای آن (کاهش تعامل واقعی، مقایسه ناسالم اجتماعی و غیره) پایههای زندگی خانوادگی را متزلزل کنند.
کارشناسان مشاوره خانواده به والدین و فرزندان توصیه میکنند با برنامهریزی دقیق، گفتگوی صادقانه و استفاده از راهنماییهای حرفهای، تعادل را در خانه برقرار کنند. توصیههایی مانند: تعیین قوانین مشترک استفاده از موبایل (مثلاً خاموش کردن تلفن هنگام شام)، اختصاص زمان مشخص برای گردش خانوادگی و گفتگو، و برقرار کردن جلسات منظم خانوادگی برای بیان احساسات و مشکلات. همچنین پشتیبانی گرفتن از مشاور خانواده در مواقع برخورد با مشکلات جدی بسیار مفید است؛ به طور مثال، خدمات مشاوره تلفنی فوری تستشو امکان دسترسی سریع به روانشناس را در هر زمان فراهم کرده و راهنمایی تخصصی ارائه میدهد. به این ترتیب خانوادهها میتوانند با دیدی متعادل و حمایت علمی، هم از فرصتهای عصر دیجیتال بهرهمند شوند و هم از فاصله افتادن عاطفی جلوگیری کنند. رعایت این توصیهها به خانوادهها کمک میکند در دنیای پرشتاب امروز، سلامت روانی و کیفیت روابط خود را حفظ کرده و زندگی خانوادگی شادتر و پویاتری داشته باشند.
تست های رایگان خودشناسی
ثبت دیدگاه شما